Doel 5: Een mooi slotmoment

Doel 5: Een mooi slotmoment

 

 Vandaag was het zo ver! Het grote moment is aangebroken: hoeveel geld hebben we verdiend? Ik hoop op een mooi bedrag, ook al hebben we maar 2 dagen verkocht.
Ik tel het geld na, trek onze onkosten eraf en ik kom uit op:

221,15 euro!

Geweldig! Wat hebben we dat goed gedaan! Ik vertel snel het bedrag aan de kinderen.
Ze begrijpen niet zo goed hoeveel dat bedrag precies inhoudt. Ze zijn nog net iets te jong om er zich al een voorstelling van te maken.
Ik stel het bedrag visueel voor m.b.v. het gouden materiaal:

2 honderden, 2 tienen en 1 één.


'Wauw juf! Dat is keiveel!'
'Oh juf! Dat hebben wij goed gedaan hé!'
'Nu gaan de kindjes in Afrika wel blij zijn hé!'

Toen ik naar de kinderen keek, zag ik de trots op hun gezichten. Ze waren zo ontzettend fier! Ze straalden allemaal en keken vol verbazing naar het bedrag dat voor hun voeten lag.
We schreven samen een cheque uit voor de mevrouw van SOS Kinderdorpen.

Toen de bel ging sprongen de kinderen allemaal recht.
'Juf, ze is daar!'
'Juf, gaan we nu de centjes afgeven?'
'Juf, zou ze blij zijn?'

Ik merkte dat de kinderen niet konden wachten om hun bedrag af te geven. Ze waren zo zenuwachtig! We verzamelden met de hele kleuterschool in de turnzaal en toen de mevrouw binnen kwam begonnen de kindjes allemaal te klappen.
Ik vertelde aan de mevrouw samen met de kinderen wat we gedaan hadden voor SOS Kinderdorpen. We hadden koekjes gebakken, ingepakt en verkocht.
Ik haal de cheque boven en vertel aan de hele kleuterschool hoeveel we verkocht hebben. Er barste een groot gejuich los, gevolgd met een 'applausje voor ons zelf' (kloppen op de eigen schouders).

De mevrouw van SOS Kinderdorpen feliciteerde de kinderen en vertelde hun wat ze met het geld gingen doen. Ze vertelde dat het geld was voor kinderen in Afrika die geen mama, papa of familie meer hadden. Ze hadden ook geen huis meer en konden niet meer naar school.
Toen ze dit vertelde zag ik sommige kinderen echt verdrietig worden, echt sip kijken. Ze waren echt aangedaan door wat die mevrouw allemaal vertelde. Ze leefden echt mee met de kinderen daar, ze gingen er helemaal in op. Het was echt speciaal om te zien wat voor een effect de woorden van die mevrouw hadden op deze jonge kindjes: ze probeerden precies echt te voelen wat kinderen aan de andere kant van de wereld doormaakten.
Daarna vertelde de mevrouw over wat ze ging doen met de centjes: ze ging ze geven aan een andere meneer en die ging ze naar daar brengen. Met onze centjes konden ze een huisje bouwen waar een mevrouw samen met de weeskindjes ging in wonen.
We gaven haar de cheque, ze bedankte ons nog eens en toen was het ineens al gedaan.

Ik vond het een mooi slotmoment. Langer moet zoiets niet duren, zeker niet voor de jongste kleuters. Het was net lang genoeg en de essentie is overgebracht. Deze hele ervaring heeft wel een diepe indruk nagelaten op de kleuters. Ik had een meisje dat maar bleef doorvragen over de toestand van de kinderen daar: 'maar juf, hoe komt het dat die geen mama meer hebben? Dat kan toch niet! En wat eten ze dan? En wie stopt ze dan in bed?'

Ik vind dit een overtuigend bewijs van de impact van het project op onze kinderen.
We hebben al het nodige aangeboden, hun de juiste prikkels aangereikt en nu is het aan hun om het allemaal te verwerken, ieder op zijn eigen manier.

 



Doel 4: De meest haalbare voorstellen uitwerken en realiseren

Doel 4: De meest haalbare voorstellen uitwerken en realiseren: De koekjesverkoop

 

De koekjes zijn allemaal gebakken, de ouders hebben ze in zakjes gestoken dus de verkoop kan beginnen!

 

We willen graag 's ochtends en 's avonds verkopen, dat  zijn de 'spitsmomenten' bij ons op school. We stellen ons kraam op in de gang, vlakbij de ingang. Een strategische plaats want daar passeren alle ouders. We versieren het kraampje met posters en fotomateriaal dat we opgestuurd hebben gekregen van SOS Kinderdorpen zelf.

We hangen ook werkjes omhoog van het project Afrika die de kinderen gemaakt hebben. Hierdoor hebben we een mooi aangekleed kraampje.

 

De kinderen kijken er echt naar uit om koekjes te verkopen. Een meisje vroeg aan me: 'juf, mogen wij die koekjes dan ook zelf verkopen?'. Ik wou de kinderen zoveel mogelijk betrekken in deze actie maar ik wist niet of het haalbaar was voor kleuters om al echt te verkopen. Zeker omdat er met geld moest gewerkt worden!

 

De eerste ochtend van de verkoop had ik 2 stoelen klaar staan, een mand vol koekjes en een koffertje met geld. Ik had maandagavond nog een berichtje gepost op de facebookpagina van school, zodat de ouders verwittigd waren (en dus centjes meenamen).

De eerste kinderen die arriveerden waren al meteen kinderen van mijn klasje dus dat kwam goed uit. Ik vroeg of ze mee wilden verkopen en ze waren dolenthousiast.

Ik merkte ook dat ouders sneller wilden geven, waarschijnlijk omdat ze die lieve kindersnoetjes niet iets konden weigeren.

 

Het startsein was gegeven en het nieuws van de koekjesverkoop ging als een lopend vuurtje de ronde. Ik moet wel mijn mening herzien over de verkooptalenten van mijn kinderen. Ze hebben dit supergoed gedaan!

Ze riepen naar de mensen die binnen kwamen: 'koekjes kopen, koekjes kopen voor de kindjes in Afrika!' en ze konden ook zeer goed omgaan met geld. Ik had hen verteld dat een zakje 2 euro kostte en dat ze moesten kijken of er een 2 stond op het muntje.

Ze konden zelfs handelingen uitvoeren met geld! Twee centjes van 1 euro is 2 euro voor een zakje. Een mevrouw geeft 5 euro dus dan moet ze 3 euro terugkrijgen,...

 

Ik hoop dat de verkoop ons toch een mooi bedrag oplevert. Maandag komt er een verantwoordelijke langs van SOS Kinderdorpen om het geld in ontvangst te nemen, spannend!



Doel 4: De meest haalbare voorstellen uitwerken en realiseren: De koekjesbak

Doel 4: De meest haalbare voorstellen uitwerken en realiseren: De koekjesbak

 

 

Oké, we zijn er uit! Nu wordt het tijd voor de organisatie en een heleboel geregel.
Ik ben blij dat ik mijn collega's heb aangesproken om mee te doen, het regelen loopt veel gemakkelijker als je het met drie kunt doen.

We hebben een data gekozen om de koekjes te bakken: woensdag. Dit is de beste dag voor ons drietjes. We kwamen wel op het idee om aan ouders te vragen om ons een handje toe te steken. We hielden een oproepactie en we kregen zo veel feedback van ouders!
Het verbaast me nu nog steeds. We hadden ouders die thuis koekjes bakten en veel ouders die woensdag kwamen meebakken. Daardoor konden wij in onze klas rustig de posters voorbereiden voor de koekjesverkoop.

Al dat positieve enthousiasme heeft me wel extra motivatie gegeven. De ouders staan dus ook volledig achter ons project. Ze steunen ons en hun kinderen omdat we ons willen inzetten voor anderen.

Ik ben heel blij dat we ouders hebben aangesproken om ons te helpen. Zij hebben alle koekjes gebakken met de kinderen en ze hebben ze zelfs ingepakt en klaar gezet.
De leerkrachten moesten er niets meer aan doen, echt geweldig!

Woensdag na school hebben we de gang in gereedheid gebracht voor de verkoop.
We starten vanaf donderdag en we verkopen 's ochtends en 's avonds (tijdens de spitsmomenten). We hebben een tafel klaar gezet met de koekjes er op en de gang versierd met de knutselwerken van de kinderen rond Afrika.

In een zakje zitten ongeveer 5 koekjes en we vragen 2 euro per zakje. We hebben zeker zo'n 150 zakjes. Ik hoop dat onze actie genoeg geld oplevert. Ik heb immers contact opgenomen met SOS Kinderdorpen en maandag komt er iemand om het geld in ontvangst te nemen. Ik hoop toch op een bedrag boven de 100 euro.
Het zou een mooie beloning zijn voor al het harde werk van de kleuters en ook fijn voor de verantwoordelijke dat die een mooi bedrag mee naar huis kan nemen.



Doel 3: Samen oplossingen en middelen zoeken om SOS Kinderdorpen te helpen: Wie doet mee?

Doel 3: Samen oplossingen en middelen zoeken om SOS Kinderdorpen te helpen: Wie doet mee?

 

We wisten nu dus al voor wie we onze handen uit de mouwen gingen steken en wat we gingen doen. De kinderen waren dolenthousiast. Ze wilden veel geld verdienen om de kindjes te helpen. Met hun centjes konden ze scholen bouwen, huizen voor de kinderen maken,...

 

Onderweg naar huis maakte ik me wel een beetje zorgen. Hadden de kinderen niet een beetje te hoge verwachtingen? En had ik ze die onbewust gegeven? Door te vertellen aan hen wat SOS Kinderdorpen met het geld deed, dachten ze waarschijnlijk dat er met hun geld grootste dingen zouden worden gedaan. Dat is ook het geval maar ik heb hen niet echt uitgelegd dat daarvoor veel centjes nodig zijn. Alle kleine beetjes helpen en vele kleintjes maken groot.

Of is het goed zoals het nu is? De kinderen voelen zich nu enorm gemotiveerd om aan de slag te gaan, om te helpen. Als ik hen nu zou vertellen dat men van de centjes die we inzamelen nog niet een schooltje kunnen bouwen, zullen ze dan niet erg teleurgesteld zijn?

 

Na lang wikken en wegen heb ik besloten om 2 dingen te doen:

1. De inzamelactie uitbreiden (niet alleen mijn klas)

2. De kinderen een meer realistische kijk geven op de inzamelactie, zonder dat ik hen hierbii

    demotiveer.

 

De volgende ochtend sprak ik de andere kleuterleidsters aan. Ik vertelde hen wat we gingen doen en vroeg hen of ze mee wilden doen. Ze waren meteen bereid om ook hun schouders onder het project te zetten. Nu we met meer kinderen zijn, kunnen we meer koekjes verkopen en dus ook meer geld verdienen. Dan is ons totaalbedrag al veel groter.

 

Ik heb ook een gesprekje gehad met de kleuters. Ik vertelde hen dat we ons best gingen doen om veel centjes te verzamelen want hoe meer centjes, hoe sneller ze een schooltje kunnen bouwen in Kinshasa. Ik heb hen uitgelegd dat schooltjes bouwen immers heel duur is en dat het ook lang duurt eer de mensen van SOS Kinderdorpen genoeg centjes hebben verzameld om een schooltje te kunnen bouwen. Ze hebben daarvoor wel onze hulp nodig! De centjes die wij verzamelen, de centjes die andere kinderen verzamelen, de centjes die grote mensen geven,... die centjes allemaal samen zorgen ervoor dat er kinderdorpen kunnen gebouwd worden.

Na afloop merkte ik wel dat de kinderen het begrepen. Eén kindje kwam vertellen: 'juf, eigenlijk zouden alle scholen in België moeten koekjes verkopen. Dan kunnen we wel zeker 1000 schooltjes bouwen in Afrika!'.

 

Doel 3: Samen oplossingen en middelen zoeken om SOS Kinderdorpen te helpen: Wat gaan we doen?

Doel 3: Samen oplossingen en middelen zoeken om SOS Kinderdorpen te helpen: Wat gaan we doen?

 

 

Tijd voor een gesprekje! 's Ochtends na het onthaal vraag ik aan de kinderen of ze al eens hebben nagedacht over wat we kunnen doen. Ik had niet verwacht dat de kinderen zelf met ideetjes over de vloer zouden komen dus ik had er zelf al een paar opgeschreven:

 

 

- koekjesverkoop

- wandeltocht

- knutselen en deze werkjes verkopen

- tombola organiseren

 

 

De kinderen kwamen zelf met een aantal ideetjes op de proppen. Ze waren niet echt concreet maar ik ben wel trots dat ze een paar dingen hadden weten te bedenken:

 

- 'We kunnen iets maken juf en dat dan verkopen!'

  'Wat wil je dan maken?'

   'We kunnen ijsjes verkopen!' (naar aanleiding van het warme weer toen)

- 'Wij gaan met de Chiro op ruiltocht juf en wat we gekregen hebben geven we aan de

   kindjes in Afrika.'

- 'De kindjes op mijn mama haar school zingen altijd liedjes en mensen moeten centjes

   geven om te komen luisteren.'

- 'Mijn papa zegt dat we auto's moeten wassen van de mama's en papa's op school en daar

   dan centjes voor moeten vragen.'

 

Zoals je kan zien is er toch wel redelijk wat uit de bus gevallen. De kinderen waren heel enthousiast over alles dus het zou een moeilijke keuze worden. Ik tekende hun voorstellen uit en legde ze naast elkaar op de grond. Ik vertelde hun dat onze actie wel aan enkele voorwaarden moest voldoen:

 

- het mag ons niet te veel geld kosten, we moeten er nog iets aan kunnen verdienen

- we moeten het hier op school kunnen doen

- de kindjes moeten zoveel mogelijk zelf kunnen doen

 

Na lang wikken en wegen waren we er uit gekomen: we gingen iets maken. De vraag was alleen, wat gingen we maken? Een kindje stelde voor om iets te knutselen maar een ander kindje zei toen spontaan dat het te veel werk was om duizend knutselwerkjes te maken. Een ander kindje wou ijsjes maken en dat vonden ze allemaal een leuk idee maar toen ik aan hen vroeg wat ze met de ijsjes gingen doen als het heel warm was, moesten ze allemaal lachen.

 

 

De kindjes wilden wel heel graag iets met eten doen en toen ben ik met mijn voorstel afgekomen van de koekjesverkoop. De kinderen gingen ermee akkoord dus we konden eindelijk van start gaan met de verdere uitwerking van onze actie.

 



Doel 3: Samen oplossingen en middelen zoeken om deze organisatie te helpen: Een weekje de tijd

Doel 3: Samen oplossingen en middelen zoeken om deze organisatie te helpen: Een weekje de tijd

 

 

We zijn er uit: we hebben een goed doel gekozen om onze schouders onder te zetten.
Ik had besloten om het goede doel nu even te laten bezinken. Ik had wel verteld aan de kinderen dat we iets gingen organiseren om ons goede doel te helpen maar dat ik zelf nog niet wist wat. Dat was iets waar zij mochten over nadenken.

Ik dacht dat het wel een goed idee was om de kinderen eens wat meer tijd te geven om iets te beslissen. Het gaat hier tenslotte wel om een grote beslissing: de kinderen moeten nadenken over manieren om zoveel mogelijk geld in te zamelen. Ik vind het al niet eenvoudig als volwassen persoon, dus het zal wel een hele opgave zijn geweest voor hen.

Ik vertelde hun dat ze een weekje de tijd kregen om na te denken en ik noteerde dit ook op de kalender. De dag ervoor heb ik nog wel eens aan de kinderen laten vallen dat ze niet mochten vergeten om er over na te denken tegen de volgende dag.
Toen ik dit zei merkte ik wel dat er een paar kinderen me vragend aankeken.
Ik begon bij het begin: 'weten jullie nog, vorige week,...'

Ik weet niet of het zo'n goed idee is geweest om de kinderen hier een week de tijd voor te geven. Misschien had ik beter de dag, nadat we ons goed doel hadden gekozen, de kinderen aangesproken over het organiseren van een actie.

Maar langs de andere kant zijn er dan wel al ouders langs geweest bij mij voor meer informatie. Hun kinderen komen thuis en vertellen dat ze iets voor de kindjes in Afrika gaan doen maar dat ze nog niet weten wat en dat ze er thuis eens moesten over nadenken.
Het moest iets zijn dat kindjes konden doen en waar we veel geld mee konden verdienen.
Geen wonder dat de ouders dan nog met een heleboel vragen blijven zitten.



Doel 2: Een aantal bekende en minder bekende organisaties voorstellen met hun actiepunten waaruit de kleuters één organisatie mogen kiezen

Doel 2: Een aantal bekende en minder bekende organisaties voorstellen met hun actiepunten waaruit de kleuters één organisatie mogen kiezen

 

Dit vind ik persoonlijk heel moeilijk: hoe begin ik hier nu aan? Hoe kan ik de kleuters nu op de hoogte brengen van andere organisaties? Er zijn er zoveel! Welke selecteer ik?
En hoe breng ik hun actiepunten over naar kinderen? 

Ik ben begonnen bij het begin: een selectie maken van organisaties. Ik besloot om er maar 4 te kiezen. Hoe meer organisaties ik zou voorstellen, hoe moeilijker het zou zijn voor de kinderen om een keuze te maken. Ik koos voor de volgende goede doelen:

- Het Rode Kruis (vanwege zijn bekendheid in Vlaanderen, de stickeracties,...)
- Kom op tegen Kanker (vanwege de televisieshow, bekendheid in Vlaanderen,...)
- SOS Kinderdorpen (het gaat over kinderen, het is dicht bij hun leefwereld,...)
- Een goed doel in Duffel zelf (proberen contact op te nemen met de burgemeester, vragen  
  of we ons ergens mee kunnen voor inzetten,...)

Ik had van elk goed doel een logo mee en een drietal foto's waarin hun actiepunten worden voorgesteld. Ik had voor het goede doel in Duffel een foto van het gemeentehuis, de burgemeester en een telefoon.
Ik vroeg aan de kinderen of ze nog het verhaaltje kenden van de Goede Samaritaan.
We hielden er een klein gesprekje rond en ik vroeg aan de kinderen of ze graag eens zelf voor Goede Samaritaan wilden spelen. Uiteraard waren ze allemaal dolenthousiast.

Ik vertelde hen dat er goede doelen zijn in België. We houden een klasgesprekje hierover: wat zijn dat, wat doen ze, waarom doen ze die dingen,... Ik stel elk goed doel even kort voor maar de keuze was snel gemaakt voor de kinderen. Ze wilden graag iets doen voor andere kinderen, vandaar hun keuze voor SOS Kinderdorpen.


Ik had eerlijk zelf ook een beetje gehoopt op dit thema. We kunnen hier heel ruim in gaan en ook echt multicultureel gaan werken, zeker als we het over het kinderdorp in Kinshasa gaan hebben.

Ik had wel een meisje dat verdrietig was nadat we hadden gekozen. Ik vroeg haar wat er scheelde en ze zei dat ze het zo jammer vond dat die andere goede doelen nu geen centjes van ons krijgen. Waarom konden we niet aan allemaal iets geven?
Ik legde haar uit dat er heel veel goede doelen zijn in België, nog meer dan degene die we nu hadden gezien. Ik vertelde haar ook dat het beter is om veel centjes in één keer te geven i.p.v. iedereen een klein beetje want hoe meer centjes, hoe meer ze kunnen doen.
Ik heb toen aan de kinderen verteld dat we volgend schooljaar een nieuw goed doel zullen kiezen om te helpen. Zo kunnen we elk jaar een organisatie helpen.


Behaald of niet?

Voor mij is dit doel wel behaald. Ik weet niet of het op een correcte manier is behaald maar ik zou niet weten hoe ik het anders zou moeten aanpakken.
Maar de grote lijnen van mijn persoonlijk doel zijn behaald: ik heb hen een aantal organisaties voorgesteld en we hebben er klassikaal één uit gekozen. Nu kunnen we pas echt aan de slag gaan!