Vredestafeltje
Ik ging op zoek achter een oplossing voor de conflicten in de klas. Na een ruzie ontlopen de kinderen elkaar en blijven ze nog steeds boos op elkaar. Deze boosheid blijft nog lang aanwezig in de klas waardoor de kinderen nog sneller gefrustreerd geraken van elkaar.
Ik wil graag dat ze op een positieve manier hun ruzie kunnen afsluiten, dat die ruzies van de baan zijn zodat ze met een gerust hart verder kunnen genieten van de rest van de dag.
De oplossing vond ik in het boek 'Wat een geweldig kind!' van Tim Seldin.
Het boek is zeker een aanrader voor leerkrachten, opvoeders, pedagogen,... Er wordt haarfijn in uitgelegd hoe we baby's, peuters en kleuters een zelfstandige, zelfzekere houding kunnen meegeven voor later.
In het boek is er ook een hoofdstuk rond conflicten waarbij een 'vredestafeltje' als oplossing wordt aangeboden. Een vredestafeltje kan je zelf inrichten naar keuze en het is perfect te combineren in je klaspraktijk. Het vraagt weinig sturing van jouw als leerkracht, het vraagt weinig materiaal en het werkt heel doeltreffend.
Hoe organiseer ik dit nu in mijn klas?
1. Je voorziet een rustig plekje in je klas waar je 1 klein tafeltje en 2 kleine stoeltjes zet. Als
je te weinig ruimte hebt, kan je ook een vredesbankje/zeteltje voorzien. Ik heb in mijn klas
een dienblad met de attributen zodat ze ergens een plaatsje kunnen zoeken aan een
lege tafel of op de grond.
2. Op tafel plak je een foto van een duif.
3. Je zet een belletje op tafel.
Hoe werkt het vredestafeltje?
Wanneer er een conflict plaatsvindt in je klas tussen 2 kinderen, dan zeg je hen om even naar het vredestafeltje te gaan. Je legt hen uit dat er aan de vredestafel steeds de waarheid wordt gesproken, leugens zijn hier niet op zijn plaats.
De kinderen leggen om de beurt hun hand op hun borst en vertellen wat ze niet fijn vonden, wat ze graag willen in de toekomst,... Zolang je hand op je borst is, mag jij spreken. Haal je je hand van je borst, dan mag de andere zich uitdrukken.
Wanneer ze allebei hun hart hebben gelucht, moeten ze samen een oplossing bedenken voor hun probleem. Als ze uit de ruzie zijn gekomen, mogen ze samen de bel luiden. Ik ga dan even langs, bespreek met hun de oplossing en daarna mogen ze terug verder werken.
Hoe loopt dit in de klaspraktijk?
De vredestafel verloopt zeer goed! Ik legde hun eerst klassikaal uit hoe het werkt zodat alle kleuters op de hoogte waren. Ik sta wel bij de oudste kleuters (2de en 3de kleuterklas) dus zij kunnen zich al redelijk goed verwoorden. Wanneer je dit bij jongere kleuters wil toepassen, zal je wel meer moeten sturen als leerkracht. Je kan ook prenten van gevoelens erbij leggen zodat de kinderen aan elkaar hun gevoelens kunnen tonen.
Als je er prenten van verzoeningen bijlegt (een knuffel, handje, zoen,...) kunnen ze samen ook een verzoening kiezen.
Mijn kleuters kunnen echt al heel goed uitleggen aan elkaar wat ze niet leuk vonden en welke gevoelens dat bij hen teweeg brengt. Ze kunnen ook goed naar elkaar luisteren. Wanneer ze samen de bel luiden, zijn de boze gezichten al lang verdwenen. Ze zijn ook gemotiveerd om een oplossing te bedenken want pas dan mogen ze de bel luiden.
Ze komen echt met goede oplossingen voor de boeg: 'juf, we zijn er uit. Nu mag A. naast mij zitten en de volgende keer mag E. Zo kunnen ze allebei een keertje naast mij zitten en moeten ze geen ruzie meer maken.'
Wanneer de kleuters nu een conflict hebben, gaan ze soms al automatisch naar het dienbladje om het uit te praten. Sinds ik het vredestafeltje heb ingevoerd, merk ik dat de kinderen minder gefrustreerd rond lopen. Ze zoeken zelf achter oplossingen voor hun conflicten waardoor de ruzies niet meer blijven hangen.
Dit merk je ook aan de klassfeer: de kinderen gaan minder snel met elkaar in conflict, ze zijn allemaal vrolijker en rustiger. Het vredestafeltje biedt hen de mogelijkheid om op een rustige manier hun conflicten aan te gaan, naar elkaar te luisteren en het samen uit te praten.
Deze vaardigheden zullen hun later als volwassenen zeker nog van pas komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten